Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2017 roku podjęta sprawie o sygn. II SZP 2/16 z jednej strony kończy pewien okres dyskusji doktrynalnych i judykacyjnych nad problematyką przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych i sieci, a z drugiej strony powoduje powstanie całkowicie nowych problemów. Bez wątpienia Sąd Najwyższy miał pełną świadomość, jak w ważnej i kontrowersyjnej sprawie proceduje, oraz jak ważnego zagadnienia to dotyczy, stąd też uchwała nie tylko zwiera rozważania uzasadniające odpowiedź na pytanie prawne, ale również zawiera bardzo głęboką analizę o charakterze historycznoparwnym, z uwzględnieniem licznych orzeczeń, także sądów administracyjnych.
Trudno przeceniać znaczenie uchwały Sądu Najwyższego dla praktyki przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych. Uchwała ta bowiem rozstrzyga wiele wątpliwości oraz, jak już wskazano wyżej, kreuje nowe. Sąd Najwyższy jednoznacznie opowiedział się za poglądem, według którego przyłącze wodociągowe i kanalizacyjne może wychodzić poza granice nieruchomość.
W praktyce przedsiębiorstwo wodociągowo – kanalizacyjne nie można tej uchwały pomijać ani bagatelizować, gdyż istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że zdeterminuje ona w przyszłości, w istotny sposób orzecznictwo sądów. Uchwała ta jest bogata w treść i zawiera wiele interesujących i ważnych wątków. Stąd też każde z przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych będzie odczytywało intencje Sądu Najwyższego przez pryzmat własnej praktyki i doświadczeń, te zaś bywają różne. Należy więc uporządkować i usystematyzować problematykę podjętą w tej uchwale tak, aby w jak najbardziej optymalny sposób kierunki, stanowisko, poglądy i opinie Sądu Najwyższego zostały wykorzystane. Temu celowi służy opracowanie, które oddajemy do rąk czcigodnego Czytelnika. Jest ono efektem doświadczeń i zjawisk, jakie w praktyce wystąpiły już po podjęciu przez Sąd Najwyższy tej uchwały. Wprawdzie ocena jej skutków byłaby zdecydowanie przedwczesna, niemniej jednak w obecnej chwili, konieczna jest umiejętność właściwego odczytania samego uzasadnienia uchwały. Oddając do rąk Czytelnika obszerny komentarz do tej uchwały, wyrażamy nadzieję, że spełni on swój cel i będzie pomocny w praktyce przedsiębiorstw wodociągowo – kanalizacyjnych.
prof. dr hab. Bartosz Rakoczy
