Szanowni Państwo,
Izba Gospodarcza ,,Wodociągi Polskie’’ informuje, iż w dniu 16 października br. przedłożyła uwagi do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw, numer z wykazu UC142.
Stanowisko Izby opracowane zostało na podstawie uwag oraz badania ankietowego przeprowadzonego wśród Członków Izby.
Izba wskazała m.in., że Wnioskodawca w Projekcie ustawy o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw istotnie doprecyzował przepis art. 271 ustawy Prawo wodne poprzez dodanie ust. 5a, i wypełnił w tym zakresie lukę w ustawie.
Jednakże zaproponowany w ww. projekcie sposób ustalenia wysokości opłaty stałej wg maksymalnych ilości możliwych do pobrania wód, możliwych do odprowadzania wód do wód, lub możliwych do wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, wyrażonych w m³ na godzinę, nie ma w ocenie Izby żadnego uzasadnienia celowościowego czy środowiskowego a jedynie fiskalny.
Izba podkreśliła, że należy mieć także na uwadze linię orzeczniczą Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, która potwierdza słuszność, iż do wyliczenia opłaty stałej należy przeliczyć wielkość wynikającą z maksymalnej ilości m³ na rok, jako opłatę odzwierciedlającą faktyczne korzystanie z usług wodnych.
Izba przedstawiła także konkluzję z badań ankietowych przeprowadzonych wśród Członków, mającą na celu ustalenia wpływu zmiany sposobu naliczania opłaty stałej za pobór wód i wprowadzenie ścieków do środowiska, z której wynika, że biorąc pod uwagę wielkość wyrażoną jako maksymalna ilość m3 na godzinę, zamiast m3 na rok (biorąc pod uwagę fakt, że jest to opłata roczna) wysokość opłaty stałej za pobór wód i odprowadzanie ścieków do środowiska będzie ponad dwukrotnie większa (nowa wyższa opłata będzie stanowić średnio 205% opłaty liczonej na podstawie m3 na rok).
Izba odniosła się również do kwestii obowiązku ponoszenia opłat w przypadku wydania pozwolenie wodnoprawnego i jednoczesnym nie korzystaniu ze środowiska. Wskazując również w tym przypadku linia orzecznicza WSA, przyjmuje, że warunkiem niezbędnym dla ustalenia opłaty stałej jest istnienie urządzeń wodnych.
W odniesieniu do propozycji zmiany art. 552 dotyczącego oświadczeń składanym Wodom Polskim w celu ustalenia wysokości opłat ustawy, Izba podniosła, że adresaci tej normy nie posiadają metod na prawidłowe pozyskanie informacji do takiego oświadczenia, które w myśl projektu zagrożone jest odpowiedzialnością karną. Stanowi to także przerzucenie odpowiedzialności za nieprawdziwość danych przedłożonych przez odbiorców.
W uzasadnieniu stanowiska Izba wskazała m.in., że przedsiębiorstwa wod-kan posiadają wodomierze w miejscu poboru wody, natomiast nie są w stanie określić, ile wody należy przypisać do konkretnego celu, na jaki jest od nich pobierana.
Izba (mając na uwadze brzmienie art. 272 ust. 13 obowiązującej ustawy Prawo wodne i wyrażony tam obowiązek opomiarowana wód pobieranych na różne cele lub potrzeby), podtrzymała także konsekwentnie wcześniej już prezentowane stanowisko, iż przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne nie jest adresatem tego przepisu, chociażby z tego względu, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków pobiera wodę tylko na jeden cel – zbiorowego zaopatrzenia w wodę.
W zakresie problematyki wód opadowych i roztopowych Izba zajęła stanowisko, że brak jest definicji podstawowych pojęć, m.in. ,,urządzenia retencyjne’’ ponadto, nie wskazano, w jaki sposób ustalić ilość wód opadowych i roztopowych, za które ma być wymierzona opłata.
Dodatkowo, w związku ze zmienionym podejściem do wód opadowych i roztopowych, które przestały być definiowane jako ścieki, Izba zawnioskowała o zmiany w art. 130 ustawy.
Proponowane zmiany mają za cel doprecyzowanie zakazów obowiązujących w strefach ochrony pośredniej ujęć wody i usunięcie z nich zakazów niewystępujących w obecnie zamkniętym katalogu zakazów, np. wprowadzania nieoczyszczonych wód opadowych i roztopowych z dróg i terenów przemysłowych do ziemi. Z tego też Izba wnioskuje o otwarcie katalogu zakazów obowiązujących w strefach (art. 130 ust. 1), który umożliwi wprowadzenie innych specyficznych zakazów lub ograniczeń wymaganych i koniecznych dla ochrony konkretnego ujęcia wody, lub modyfikację określonych w ustawie zakazów.
Izba będzie aktywnie uczestniczyć w dalszym procesie legislacyjnym w przedmiocie projektu ustawy.
adw. Paweł Sikorski – Ekspert Izby
