Strategia chemiczna na rzecz zrównoważonego rozwoju:
Jej znaczenie dla branży wod-kan może być istotne, gdyż właściwie wdrożona spowoduje zmniejszenie przedostawania się zanieczyszczeń do wody i ścieków. Strategia promuje bezpieczne i zrównoważone podejście do projektowania chemikaliów. Zwraca także uwagę na konieczność zdefiniowania substancji PMT / vPvM (z ang. persistent, mobile, toxic, czyli trwałe, mobilne, toksyczne), wzbudzających szczególnie duże obawy. Ponadto Strategia wprowadza cel zdefiniowania substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego i zakazania ich stosowania w produktach konsumenckich. W dokumencie zwrócono także uwagę na konieczność prowadzenia badań nad skutkami mieszania się substancji chemicznych. Istotnym zapisem jest również cel zakazania stosowania wszystkich substancji PFAS, zezwalając na ich stosowanie jedynie tam, gdzie są niezbędne dla funkcjonowania społeczeństwa. Harmonogram strategii jest dostępny tutaj.
Strategia dotycząca metanu:
Strategia ta ma na celu redukcję emisji tego najgorszego dla środowiska gazu cieplarnianego. Oprócz największych emiterów metanu, czyli energetyki i rolnictwa, strategia obejmuje działaniami również sektor odpadów (w tym gospodarkę osadami ściekowymi).
Komisja planuje uwzględnić te problematykę w ocenie dyrektywy ściekowej oraz w ocenie dyrektywy osadowej. Przeprowadzi dodatkowe badanie w celu oceny środków redukcji gazów cieplarnianych, w tym metanu z osadów ściekowych oraz określi jakie działania powinny być podjęte w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z osadów ściekowych. Niestety rozdział pt „Korzyści z produkcji biogazu” wyraźnie nadaje priorytet rolnictwu, nie wspominając nawet o osadach sciekowych.
Klara Ramm,
ekspert IGWP
